مادر بینوایان لقب أم‌المؤمنین زینب دختر خزیمه بن حارث بن عبدالله الهلالی است. همان کسی که هم در زمان جاهلیت و هم در هنگام تشرّف به دین اسلام، قلبی مهربان و رئوف داشت، بانویی که نسبت به بینوایان احساس مسؤلیت می‌نمود و از آنان دلجویی و مراقبت می‌کرد و این خصلت خدا پسندانه و انسان دوستانه‌اش او را به عنوان مادر بینوایان برجسته نمود.

ایشان سیزده سال قبل از بعثت پیامبر صلی الله علیه و سلم به دنیا آمدند. از زندگی‌ این بانوی گرامی اطلاعات زیادی در دست نیست چرا که سی سال بیشتر از حیات مبارکش سپری نشده بود که به دیار باقی کوچ کرد.

 پروردگارمان بسیار مهربان است و بندگانش را به بهترین شکل رفعت می‌بخشد؛ أم‌المؤمنین زینب نیز از خوان کریمانه‌ی پروردگار بی‌نصیب نماند و براستی که استحقاق آن را داشت.

أم‌المؤمنین زینب( رضی الله عنها) قبل از ازدواج با پیامبر( صلی الله علیه و سلم)، همسر صحابی جلیل عبدالله بن جحش بودند؛ عبدالله در جریان غزوه‌ی احد به همراه تعداد زیادی از یاران شجاع رسول الله( صلی الله علیه و سلم) از جمله سیدالشهداء حمزه( رضی الله عنهم أجمعین) به شهادت رسید.

 زینب بانویی بود که با قلبی مشتاق اسلام را پذیرفته بود و بسیار نیکوکار و خداترس بود اما شهادت همسرش او را بسیار اندوهگین نمود. اکنون او بیوه‌ای تنها بود که در مدینه کسی را نداشت، برای همین پیامبر اسلام تصمیم به ازدواج با ایشان گرفتند؛- پیامبر مدتی( بیست روز) قبل از آن با أم‌المؤمنین حفصه( رضی الله عنها) ازدواج کرده بودند- هنگامی که رسول الله( صلی الله علیه و سلم) از ایشان خواستگاری کردند؛ زینب کار ازدواج خود را به خاطر نداشتن ولی و سرپرست به خود پیامبر ارجاع دادند یعنی ایشان را ولی خود نمودند. در مورد کسی که خطبه‌ی عقد را جاری کرده است بین مورخان اختلاف نظر است چنان که بعضی نوشته‌اند حضرت محمد( صلی الله علیه و سلم) با فراخواندن چندین نفر شاهد و پرداخت چهارصد درهم، ایشان را به عقد خود در آوردند.

وعده‌ای مانند ابن هشام نیز ذکر کرده که خطبه‌ی عقدشان را عموی زینب به نام قبیصه بن عمرو هلالی جاری نمود. و اینگونه شد که زینب مادر مؤمنان گردید. و فصلی نو در حیات این بانوی گرامی شروع شد.

پیامبر از ایشان صاحب فرزندی نشد و همین طور از ایشان حدیثی روایت نشده چرا که بیشتر از چند ماه( دو یا سه ماه) به عنوان همسر پیامبر زندگی نکردند و عمری بس کوتاه اما با برکت داشتند چرا که تمام عمرش در رعایتت تقوا و سر پرستی کردن بینوایان سپری شد، همین طور اولین نفر از همسران پاک پیامبر( صلی الله علیه و سلم) هستند که در مدینه وفات نمود و دومین نفر از آنان بعد از أم‌المؤمنین خدیجه( رضی‌الله عنها) می‌باشد که در زمان حیات پیامبر(صلی الله علیه و سلم) وفات نمودند. پس پیامبر خود بر پیکر ایشان نماز گزارد و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.

پروردگارا روحشان را قرین رحمت کن و ما و تمام زنان امت را در الگوبرداری از زندگی و اخلاق والایشان یاری نما و عاقبت همه‌ی ما را ختم به خیر کن.