چهره‌ی واقعی حضرت امیر معاویه

  • ۱۰:۰۰

تاریخ پرفراز و نشیب جهان اسلام، همواره شاهد چهرهای ماندگاری درعرصه جهاد، علم عرفان سیاست و ادب بوده است که هریکی در وقت و زمان خود، نقش بیاد ماندنی از خود ایفا کرده است؛ یکی از این راد مردان عرصه‌های جهاد، علم، عرفان، عمل، کاتب وحی و یار جانثار پیامبر اسلام حضرت امیر معاویه است؛ وی خدمات شایانی در برگ‌های زرین تاریخ اسلام  از خود به جا گذاشت و جهان اسلام را مرهون زحمات مخلصانه خود ساخت. نام و نسب


معاویه بن ابی سفیان، طبق روایت صحیح، ۵ سال قبل از بعثت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم در مکه مکرمه تولد یافت. بعضی از مورّخین نیز ۷ سال قبل از بعثت را ذکر کرده‌اند و عده‌ای نیز ۱۳ سال قبل از بعثت را تولد ایشان می‌دانند، اما قول راجح همان ۵ سال قبل از بعثت است. معاویه رضی الله عنه از طایفه معروف قریش است و نسب ایشان به شرح زیر به عبد بن مناف قریشی می‌رسد.


معاویه بن ابی سفیان صخر بن حرب بن امیه بن عبد شمس به عبد مناف القریشی الاموی. نسب معاویه رضی الله عنه از جانب مادرش بدین قرار است: هند بن عتبه بن ربیعه بن عبد شمس بن عبد مناف القریشی، اما در مورد کنیه مورّخین «ابو عبدالرحمن» را ثبت کرده‌اند و به همان کنیه میان عربها مشهور بوده است. پدر و مادرش در فتح مکه به اسلام گرویدند.


چگونگی اسلام آوردن حضرت امیر


بنا به قول راجح حضرت معاویه در سال ششم بعثت (عام القضیه) با پیامبر اسلام ملاقات نمود و اسلام را پذیرفت؛ ولی قضیه اسلام آوردن خود را از پدر و مادر خود مخفی نگه می‌داشت. وی اسلام خود را درسال هشتم (فتح مکه) علنی کرد.


حضرت امیر در جنگ حنین با پیامبراکرم صلی الله وعلیه وسلم شرکت نمود، غنائم بسیاری بدست آورد که پیامبر اسلام به ایشان، چهل اوقیه و صد شتر ازاموال غنیمت اعطا نمود.


در اسد الغابه علی ابن محمد الجزری می‌نویسد: حضرت معاویه و پدرشان از جمله مؤلفه القلوب بودند؛ اما حضرت مولانا محمد عمر سربازی – رحمه الله – در فتاوی گرانسگ منبع العلوم کوه‌ون می‌نویسد: حضرت معاویه جزو مؤلفه القلوب نبوده است. ایشان در بشارت و مژده‌های قرآن و حدیث شامل هستند.


حضرت امیر معاویه صحابه بزرگ و دارای فضایلی بی‌شمار است،  ایشان در زمره‌ی کاتبان وحی رسول الله صلی الله وعلیه وسلم) بود.فضایل حضرت امیر معاویه


ابن حزم، و ابن کثیر تصریح کرده‌اند: امیر معاویه برادر ام حبیبه، همسر گرامی رسول اکرم صلی الله علیه وسلم بوده است. حضرت رسول اکرم در حق او دعا فرمودند: «اللهم علّم معاویه الکتاب والحساب وقه العذاب»، در حدیث دیگری پیامبر در حق او چنین دعا کردند: اللهم اجعله هادیا ومهدیا وأهدبه. درجامع الکبیر جلد ششم آمده که پیامبر فرمودند: «اللهم أهد به» این حدیث غریب هست و عمرو بن واقد این حدیث را ضعیف می‌گویند. روزی رسول اکرم صلی الله علیه و سلم حضرت ابوبکر رضی الله عنه و حضرت عمر رضی الله عنه را امر فرمود که در مورد مسئله‌ای با هم مشوره کنند و نتیجه را به رسول الله صلی الله علیه و سلم اطلاع دهند؛ اما ظاهراً ایشان در این مورد به نتیجه‌ای نمی‌رسند. رسول اکرم صلی الله علیه و سلم فرمود: «ادعوا معاویه» معاویه را برای مشوره خویش دعوت کنید و از او نظر خواهی کنید «فانه قوی امین» چرا که ایشان هم توانا هستند و هم امین و امانتدار؛ یعنی در تفکر و تدبر از سطح بالایی برخوردارند و در اظهار نظر خیانت نمی‌کند.     أمیر معاویه در گفتار اصحاب پیامبر


حضرت ابن عباس رضی الله عنه فرمود: «دعه فانه قد صحب النبی صلی الله وعلیه وسلم»؛ رهایش کنید او هم مجلس پیامبر اسلام بوده است. کریب غلام آزاد شده حضرت عباس در موضوع روایت نماز از حضرت امیر معاویه (رضی الله عنه) به نزد عباس شکایت برد، ابن عباس در جوابش می‌گوید: «أنه فقیه»؛ او مرد فقیهی است. امام بخاری در باب ذکر معاویه (صفحه ۱۰۲۰) می‌نویسد: «اصاب أنه فقیه»؛ یعنی او در فقه ید طولایی دارد!


ایشان در زمان خلافت فاروق اعظم به‌عنوان استان‌دار شام از جانب ایشان منصوب بود. وی درتمام دوران خلافت، حضرت عثمان نیز استان‌دار شام  بود،


حضرت سعد بن ابی وقاص از جمله عشره مبشره، می فرماید: «ما رأیت احد بعد عثمان أقضی من صاحب هذا الباب یعنی معاویه».


حضرت أمیرمعاویه از دیدگاه تابعین


حضرت عمر بن عبدالعزیز خلیفه‌ی عادل، در دوران خلافت خود کسانی را که درحق حضرت امیر زبان درازی می‌کردند، تعزیر می‌کرد. شخصی از عبدالله بن مبارک پرسید: از میان امیر معاویه و عمر بن عبدالعزیز کدام افضل‌تر است؟ حضرت ابن مبارک عصبانی شد و در پاسخ گفت: قسم به خدا غباری که دربینی اسب امیر در جهاد همراه بارسول اکرم صلی الله وعلیه وسلم، فرو رفته بود، به مراتب از عمر بن عبدالعزیز و اویس قرنی ارزشمندتر است چه برسد به  شخصت حضرت امیر معاویه رضی الله عنه!خدمات حضرت امیر


در غزوات حنین، طائف، تبوک {و…} در رکاب رسول الله بود. بعد از رحلت جانسوز رسول اکرم به شام به مجاهدان اسلام پیوست. در خلافت صدیق اکبر رضی الله عنه در جنگ یمامه شرکت جست. در خلافت فاروق اعظم تا چهار سال امیر معاویه استان‌دارشام  بود که در آن هنگام بسیاری از سرزمین‌های روم را با جهاد اسلامی فتح کرد.


حضرت امیر در زمان خلافت حضرت عثمان رضی الله عنه دوازده سال تمام استاندار شام بود؛ در این دوران در سال  ۲۷هـ. ق. “قبرص” را از طریق دریا فتح کردند و شامل این مژده پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم شدند: «اول جیش من امتی یغزون البحر قد اوجبوا»؛ اولین لشکر از امت من که از راه  دریا جهاد کنند، جنت را بر خود واجب گرداندند.


ایشان با رومیان شانزده بار به پیکار پرداخت و در سال ۴۹ هـ. ق. به  فتح قسطنطنیه همت گماشت و تا حدودی آن را فتح کرد. وی اولین فاتح قسطنطنیه به‌شمار می‌ْآید؛ پیامبر اسلام قشون قسطنطنیه را مژده جنت داده است: «اول جیش یغزوا القسطنطنیه مغفور لهم»؛ اولین لشکری که قسطنطنیه به جهاد می‌پردازد خداوند آنان را مورد آمورزش قرار داده است


درسنه ۲۷ قبرص و در سنه ۲۸ جزیره قبرص را فتح کردند. در سنه ۳۳ قرنطیه و سلطیه و بعضی قلعه‌ها‌ی روم را گشود. در سنه ۳۵ غزوه ی خبث را انجام داد. در سنه ۴۲، سیستان و سند و را فتح کرد. در سنه ۴۳ سودان را تحت قلمرو حکومت اسلامی قرار داد. در سنه ۴۴ کابل و هندوستان را تا قندابیل تحت سیطره اسلام در آورد. در سنه ۴۵ آفریقا جزو حکومت اسلامی قرار داد. در سنه ۴۶ صقلیه و در سنه ۴۷ باقی مانده آفریقا را فتح کرد. در سنه ۵۱ دو مرتبه قسطنطنیه را بازگشائی کرد. در سنه ۵۲ از نهر جیحون تا بخارا را گشود. در سنه ۵۶ سمرقند را فتح نمود.


پرواز به سوی یار و رسیدن به محبوب حجازی


معاویه رضی الله عنه پس از ۴۰ سال خلافت و پادشاهی، درسال ۶۰ هـ ق بر اثر بیماری سختی، از این جهان فانی رخت سفر را بست و به سوی آن معشوق حقیقی و محبوب واقعی شتافت. زمانیکه در مرض الوفات به سر می‌برد، وصیت کرد: او را در لباس و پیراهنی که رسول الله هدیه داده، کفن کنند و این لباس را به بدنش بچسپانند؛ چون مبارک است. وصیت دیگرش این بود که تکه ناخنی از پیامبر پیش ایشان بود، آن را نزدیک دهن و چشمانش قرار دهند! وصیت آخر ایشان این بود که در این لحظات حساس تنهایم بگذارید تا خلوتی باشد میان من و ارحم الراحمین!!!!! مورّخان در مورد تاریخ وفات و مدت عمر ایشان اختلاف نظر دارند. طبری قول حارث را نقل می‌کند که می‌گوید: طبق خبرهایی که به ما رسیده، معاویه رضی الله عنه شب پنج شنبه، نیمه‌ی رجب سال ۶۰ هـ. ق. رحلت نموده و مدت خلافتش ۱۹ سال و ۳ ماه و ۲۷ روز است و مدت عمرش طبق قول بعضی‌ها ۷۵ سال بوده است. علامه سیوطی می‌گوید: معاویه رضی الله عنه در ماه رجب سال ۶۰ هـ. ق. در سن ۷۷ سالگی به ملا اعلی پیوسته است.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
Designed By Erfan Powered by Muslimoon